home > Peter in gesprek met Peter
‘Als we als mensheid een toekomst willen, dan moeten wij ervoor zorgen dat het lukt.’
De nieuwe strategische agenda is gelanceerd door de nieuwe bestuursvoorzitter Sarah Wilton-Wels. Een van de maatschappelijke opgaves is de ‘Slimme en sociale stad’: hoe kunnen we productieprocessen, dienstverlening en infrastructuur in en rondom Rotterdam verantwoord digitaliseren en ontwerpen? Welke rol moet kenniscentrum Creating 010 hierin pakken. Peter van Waart, programmacoördinator ‘Slimme en social stad’ gaat daarover in gesprek met Peter Troxler, directeur kenniscentrum Creating 010.
Een wandeling van 15 minuten. Van locatie Wijnhaven naar locatie Museumpark. Overal lopen groepjes studenten onwennig door de straten. In de Witte de Withstraat vraagt een enthousiasteling waarom kunstinstituut Melly tegenwoordig zo heet. Even verderop maken de laatste toeristen foto’s van hun spiegelbeeld in Depot Boijmans Van Beuningen. Als je iets hoger kijkt zie je de reflectie van de stad. Door de verschillende spiegels ziet de skyline er gebroken uit. De woorden die bestuursvoorzitter Wilton-Wels uitsprak tijdens de opening resoneren na: ‘De maatschappelijke problemen rijzen de pan uit. Onze studenten, lectoren, docenten kunnen deze problemen niet alleen goed analyseren, we kunnen en moeten de oplossingen medevormgeven. We hebben onze studenten en het werkveld talent voor transitie mee te geven. En daarmee van betekenis zijn. Het hbo is toekomstbepalend.‘
Peter Troxler (links) en Peter van Waart (rechts).
Rotterdam via de weerspiegeling van het Depot Boijmans Van Beuningen.
Peter van Waart: ‘In de strategische agenda staat dat het verlangt dat alle instituten en opleidingen aan de slag gaan met digitaliseren. Kenniscentrum Creating 010 heeft de expertise in huis. Welke positie neemt Creating 010 in om een verantwoorde slimme en sociale stad vorm te geven?‘
Peter Troxler: ‘Klopt, digitalisering is wat het onderzoek bij Creating 010 verbindt. Als je kijkt naar de geschiedenis van de industrialisatie, van stoommachine naar massaproductie, dan zie je dat er een breuk is ontstaan bij de opkomst van digitale technologie. Het is niet meer ‘top-down’, ‘one-to-many’, maar ‘many-to-many’. Dat is iets wat wij bij Creating 010 begrijpen. Veel beroepen zitten nog vast in wat ik noem de ‘industrialisering mentaliteit’. Onze kracht, en tegelijkertijd onze opgave, zit in het benutten van de potentie van digitalisering. Buiten de kaders die de top-down industrie de maatschappij oplegt. Om daarop voor te lopen moeten we experimenteren, grenzen opzoeken en de potentie beschikbaar maken voor de beroepen die aan het digitaliseren zijn.‘
Peter Troxler.
Van Waart: ‘Wat zijn voor jou de kenmerkende elementen van de ‘Slimme en sociale stad’ die geldig zijn voor allerlei soorten beroepen?‘
Troxler: ‘Wat centraal staat is dat het slim én sociaal is. Slim en sociaal moeten elkaar versterken. Het is belangrijk dat die twee elementen parallel en in combinatie worden ontwikkeld.‘
‘Slim en sociaal moeten elkaar versterken.’
Van Waart: ‘Het verlangt dus ook betrokkenheid van mensen. Mijn idee is dat de betrokkenheid van mensen bij technologie minimaal is. Ze maken zich wel zorgen, maar vinden zichzelf vaak onbekwaam of ondeskundig. Geloof je dat we mensen meer kunnen betrekken bij de ontwikkeling van technologische toepassingen?‘
Troxler: ‘Als we als mensheid een toekomst willen, dan moeten wij ervoor zorgen dat het lukt. Dat zou ik zo hard willen stellen.‘
Peter van Waart.
Van Waart: ‘Is dat ook de reden waarom het thema ‘Slimme sociale stad’ dan ook voor alle instituten en opleidingen geldt?‘
Troxler: ‘Ja natuurlijk, want het digitale, het slimme, dat is maar een middel wat in een beroepenveld een bepaalde rol kan vervullen en een bepaalde potentie kan ontwikkelen. Maar dat móet in de context van het beroep gebeuren.‘
‘Het gaat erover in wat voor wereld we willen leven en hoe de technologie daarin past.’
Van Waart: ‘Precies, iedereen moet leren zich daartoe te verhouden, om het te laten slagen in de toekomst. En daarvoor hebben wij in de loop der jaren, al vanuit het vroegere lectoraat ‘Human-Centered ICT’, een arsenaal aan methodieken ontwikkeld. Hackathons, de Gov(erment)Jams en in het Stadslab kun je tegenwoordig Edubadges verdienen. En dat zijn maar een aantal voorbeelden. Wij hebben als kenniscentrum hierin expertise opgebouwd die we goed kunnen benutten. Zeker nu met deze nieuwe strategische agenda.‘
Troxler: ‘Wat zie jij als de grootste uitdaging binnen dit thema?‘
Van Waart: ‘Dat iedereen zicht leert te verbinden met de mensen waarvoor je werkt. Nieuwe technologieën kunnen heel erg nuttig zijn, maar wel met de voorwaarden dat we de mensen betrekken, zodat het voor hen betekenisvol wordt. Als je dat niet doet, dan blijf je te veel in je eigen aannames hangen. Dan ga je denken voor die ander, maar dat moet je niet doen. Je moet die ander uitnodigen om in het proces mee te denken, mee te werken. Het gaat erover in wat voor wereld we willen leven en hoe de technologie daarin past. In plaats van andersom. Dat is de grootste kans op succes, om uiteindelijk socialere technologie te maken.‘
Tijdens de wandeling terug naar de Wijnhaven lopen ze langs het kunstwerk Melly Shum Hates Her Job. Het affiche wat er al sinds de jaren 90 hangt en het correcte antwoord is waarom kunstinstituut Melly tegenwoordig zo heet. Het jaar is weer begonnen.