home > Natasja Beckers
'Ik spreek nog niet zo goed Frans, dus die kun je afstrepen van de Ik Vertrek-bingokaart'
Tips van Natasja Beckers
Onderzoeker Natasja Beckers ontmoet binnenkort de burgemeester van het Franse dorpje waar zij samen met haar partner een vakantiehuisje heeft. Klinkt als een aflevering van Ik Vertrek. 'Nou, dat valt allemaal wel mee hoor. Al spreek ik nog niet zo goed Frans, dus die kun je afstrepen van de Ik Vertrek-bingokaart. En er is ook wel gedoe met de septic tank', vertelt ze lachend. Natasja rijdt heel het jaar door om het weekend naar 'haar stulpje' in de Franse Ardennen. 'En daar breng ik ook m'n zomer door. We bezoeken de Olympische Spelen. We gaan naar de halve finale van het volleybal. Ik heb niet zo veel met deze sport, maar wil toch het gevoel van de Spelen meepakken.'
Natasja is afgelopen jaar begonnen als onderzoeker bij Creating 010. Een vreemde is ze niet bij Hogeschool Rotterdam waar ze al sinds 2007 werkt. 'Tot 1 december werkte ik bij Instituut IGO; als docent bij de opleiding Bouwkunde, als coördinator Studiesucces en als begeleider van studenten met studievertraging.' Haar eerste klus bij het kenniscentrum is het project ‘Quality of Life in Smart Urban Spaces’. Samen met Paul Rutten, lector Creative Business, onderzoekt ze hoe de samenleving beter grip kan krijgen op de ruimtelijke gevolgen van digitalisering. Aanleiding voor dit project is de handelingsverlegenheid bij lokale overheden wanneer ze geconfronteerd worden met innovatieve digitale diensten zoals Airbnb. 'In Barcelona hebben ze bijvoorbeeld kortgeleden besloten om de kortetermijnverhuur van appartementen voor toeristen volledig te verbieden, omdat inwoners steeds moeilijker een woning kunnen vinden. Denk ook aan de opkomst en neergang van flitsbezorgers en darkstores. Leveren al die digitale diensten wel een bijdrage aan een goede stad?'
Na de zomervakantie start Natasja ook een project op met Maaike Harbers, lector AI & Society. 'Dat project is totaal iets anders. Het gaat over overheidsteksten die niet goed leesbaar zijn. Veel Nederlanders hebben daar moeite mee. De vraag is hoe en of Artificial Intelligence ambtenaren kan ondersteunen om teksten eenvoudiger te maken.' Voordat de onderzoeker daarmee aan de slag gaat, stapt ze eerst haar auto in, de olympische vlam achterna. 'Heb ik genoeg tijd om deze zin uit mijn hoofd te leren: Quel honneur de pouvoir serrer la main du maire de ce merveilleux village.'
Tips
Het boek The Colour of Time: A New History of the World, 1850–1960 Dan Jones en Marina Amaral
'Via Twitter (nu X) kwam ik in aanraking met het werk van Marina Amaral en las ik over haar (samenwerkings)project 'Faces of Auschwitz'; ze kleurt zwart-wit foto’s van Auschwitz-slachtoffers in terwijl ook hun verhaal wordt verteld. Te zien op: facesofauschwitz.com. Marina Amaral kleurt de foto’s digitaal maar handmatig in en doet dit aan de hand van grondig historisch onderzoek. Deze methode gebruikt ze ook voor de fotoboeken. Ze zoekt uit welke kleuren er in een bepaalde periode werden gebruikt en brengt zo foto’s tot leven. Het is een mooi geschiedenisboek met elk decennium van 1850 tot 1960 verhaald door de weergave van de belangrijkste gebeurtenissen over de hele wereld die toen plaatsvonden, gevolgd door een selectie foto's uit die tijd met begeleidende teksten van historicus Dan Jones. Veel foto’s van grote gebeurtenissen en prominente personen komen aan bod maar ook foto’s van ‘gewone’ mensen en bijzondere situaties. Het boek laat zien dat de geschiedenis niet zwart-wit hoeft te zijn, maar net zo levendig en meeslepend kan zijn als het heden. Het laat zien hoe fascinerend zelfs de kleinste details uit het verleden kunnen zijn. Door het gebruik van kleur bij deze (iconische) foto’s maakt de afstand tot het verleden en de mensen kleiner. Het maakt het intiem en relevant.'
Het boek Invisible Agents Nadine Akkerman
‘Het boek Invisible Agents van Nadine Akkerman uit 2018 kwam ik tegen in een boekbespreking in een Brits geschiedenis tijdschrift. Hierdoor gegrepen ging ik op zoek naar dit boek en naar meer informatie over het onderzoek naar vrouwelijke spionnen in de 17de eeuw gedaan door Nadine Akkerman. Zij bewijst met haar jarenlange archiefonderzoek dat vrouwen, in tegenstelling tot wat er over het algemeen over hen werd gedacht, zeker in staat waren om als spion te werken. Sterker nog, vrouwen waren onbetrouwbaar en roddelziek, konden geen geheimen bewaren en waren emotioneel niet stabiel genoeg en werden hierdoor niet verdacht van spionagepraktijken. Hun vrouw zijn was juist een voordeel. Zij kwamen op plekken waar mannen niet of minder kwamen en konden brieven bewaren in hun kapsel of in hun kleding. Het is een waardevol, inhoudelijk boek terwijl het ook een onontgonnen terrein is, want eerdere historici zagen deze vrouwen ook over het hoofd.'
De filmwebsite Picl.nl
'Zoals Picl het zelf beschrijft: 'Hier bekijk je de beste en gloednieuwe films van het filmhuis, direct bij jou thuis.' Zo is het inderdaad. Veel filmhuisfilms kun je via dit platform heerlijk thuis, alleen of met anderen bekijken. Het aanbod: kwalitatief, nieuw en een diverse verzameling aan films. Vaak films met een bepaald thema (nu: Keti Koti) of een serie rond een acteur of regisseur. Als filmliefhebber kan ik deze site aanbevelen. Ook met een Cineville-pas lukt het niet altijd om alle (!) films te zien. Om een paar aanraders te noemen: uit Iran Terrestrial Verses. Een film vol absurditeit en frustratie over het dagelijks leven in Iran laat zien tegen welke sociale, culturele en religieuze obstakels de Iraanse bevolking aanloopt. Uit Japan komt de film van de Duitse regisseur Wim Wenders: Perfect Days. Een poëtische feelgood-drama over schoonheid in kleine dingen en toevallige ontmoetingen die kleur geven aan het leven.'